JOHN COLTRANE

John William Coltrane (ur. 23 września 1926 w Hamlet, Karolina Północna, zm. 17 lipca 1967 w Nowym Jorku), jeden z najwybitniejszych i najbardziej znanych jazzowych saksofonistów XX wieku.

Dorastał w High Point, skąd przeprowadził się do Filadelfii. Studiował w Ornstein School of Music do 1945, kiedy to otrzymał powołanie do jednostki wojskowej stacjonującej na Hawajach. Po zakończeniu służby poświęcił się bez reszty swojej pasji, grając w różnych zespołach (m.in. Jimmy'ego Heatha, Howarda McGhee i Dizzy'ego Gillespiego). Z tym ostatnim w 1949 nagrał swoją pierwszą płytę. Przez dwa lata był muzykiem w septecie Johnny'ego Hodgesa, a w 1955 został zaproszony do współpracy z kwintetem Milesa Davisa, w którym grając udoskonalił swój warsztat muzyczny. Wkrótce rozpoczął współpracę z Theloniousem Monkiem, a ponowna kooperacja z Milesem zaowocowała nagraniem jednej z najwybitniejszych płyt jazzowych Kind of Blue (1959). W maju 1960 zadebiutował jego słynny zespół z pianistą McCoy Tynerem oraz perkusistą Elvinem Jonesem, do którego w 1961 dołączył basista Jimmy Garrison.

Lata sześćdziesiąte to czas największych triumfów Coltrane'a. W jego muzyce słychać było eksperymenty brzmieniowe oraz charakterystyczną atonalność, która do dziś inspiruje kolejne pokolenia muzyków. Coltrane należy do prekursorów free jazzu, do kanonu którego należą nagrane przez niego płyty: A Love Supreme i Ascension. Ucieczka w świat narkotyków i alkoholu przyczyniła się do jego przedwczesnej śmierci. 17 lipca 1967 zmarł w Nowym Jorku na raka wątroby.

Wzór dla wielu znanych już saksofonistów, m.in. Michaela Breckera.